emiliadanczak

19 października 2022

ABC pracy psychologa

Aktualności

Psychologia od kilku lat cieszy się niesłabnącym zainteresowaniem licealistów. Dowiedz się jak tak naprawdę wygląda praca psychologa.

O tym jak wygląda praca psychologa od kuchni, jak może wyglądać przykładowa ścieżka kariery, a nawet o tym jakie przedmioty w szkole są szczególnie ważne dla wszystkich, którzy chcieliby wybrać tę ścieżkę kariery rozmawialiśmy z Olgą Daligą, autorką książki „Jak rozumieć, nazywać i regulować swoje emocje” i instagramowego profilu psycho.inspiracje.

Jak wygląda Pani praca „od kuchni”? Jak wygląda codzienna praca psychologa? 

Na co dzień zajmuję się przygotowywaniem tekstów psychoedukacyjnych, więc przed opracowaniem jakiegoś zagadnienia, zaglądam do źródeł naukowych. Jeśli chodzi o konsultacje psychologiczne, przed każdą rozmową czytam notatki z poprzedniego spotkania. Dodatkowo staram się na bieżąco poszerzać swoją wiedzę, uczestnicząc w szkoleniach czy wykładach lub czytając książki. Praca ta na pewno nie jest schematyczna, ale wymaga szybkiego podejmowania decyzji czy odnajdywania się w nowych warunkach. Zazwyczaj każdy dzień wygląda nieco inaczej.

Dlaczego wybrała Pani psychologię?

Odkąd pamiętam interesowała mnie praca z ludźmi, dodatkowo od kilku osób słyszałam, że jestem dobrym słuchaczem. Przeglądając ofertę studiów, zauważyłam, że jest tam wiele przedmiotów z różnych dziedzin, co sprawiło, że kierunek ten był niezwykle interesujący.

Czy wybrałaby Pani ten kierunek jeszcze raz?

Tak, zdecydowanie tak. Studia są wymagające, ale także bardzo ciekawe i rozwijające. Pozwalają patrzeć na nowe sytuacje czy zjawiska z różnych stron. Na studiach większość zajęć skupia się na praktyce, co pozwala przećwiczyć i udoskonalić zdobyte umiejętności.

Jakie powinno się mieć cechy, żeby zostać psychologiem?

Uważność, delikatność, ale też umiejętność stawiania granic i asertywność, dociekliwość, ciekawość, skrupulatność, otwartość, elastyczność, kreatywność, chęć do tego, by stale poszerzać swoją wiedzę i uczestniczyć, np. w szkoleniach, kursach czy konferencjach.

Czy są jakieś kroki, które można podjąć już w szkole średniej myśląc o pracy psychologa?

Myślę, że dobrym pomysłem jest zaangażowanie się w wolontariat albo koło zainteresowań. Warto także być uważnym na lekcjach biologii, ponieważ na studiach są zajęcia, które dotyczą, m.in. funkcjonowania mózgu, więc podstawy biologii są bardzo pomocne. Co więcej, to ważne, by mieć solidne podstawy z matematyki, ponieważ na tym kierunku jest dość dużo ćwiczeń i wykładów ze statystyki oraz logiki.

Jak wyglądała Pani ścieżka kariery?

W czasie studiów zaangażowałam się w wolontariat oraz staże, m.in. w Ośrodku Wczesnej Interwencji czy przedszkolu terapeutycznym. Następnie zajmowałam się prowadzeniem konsultacji oraz wsparcia psychologicznego, współpracując z firmą edukacyjną oraz fundacją. Obecnie tworzę treści psychoedukacyjne oraz prowadzę konsultacje psychologiczne. Natomiast miesiąc temu miała miejsce premiera mojej książki ,,Jak rozumieć, nazywać i regulować swoje emocje’’.

Praca psychologa kojarzy się głównie z bezpośrednią pracą z pacjentem, czy są jakieś inne możliwości?

Tak, można pracować w biznesie, sporcie, mediach, zajmować się analizą danych albo pracą naukową, np. na uczelni. Praca w gabinecie to tylko jedna z możliwości. Psychologia jest bardzo obszerna i dla każdego znajdzie się w niej miejsce.

Na koniec pytanie, które zadaję wszystkim gościom – czy jest jakaś książka, która szczególnie Panią zainspirowała albo po prostu jest dla Pani ważna? 

,,Pestki’’ Anny Ciarkowskiej. Przeczytałam ją już kilka razy. Ciepło zapraszam także do zapoznania się z moją książką. Choć o emocjach mówi się dużo i często, większość osób ma trudności w ich rozpoznawaniu i regulowaniu. Czują się przytłoczeni i zalewani uczuciami albo przeciwnie, deklarują, że nie czują nic. Jest to poradnik, który pomaga w przyglądaniu się i utulaniu swoich emocji. Uczy także sposobów na to, by je zrozumieć i umieć regulować. W książce znalazło się sporo praktycznych zadań i ćwiczeń, które pozwalają zapoznać się z materiałem poprzez doświadczanie. Przytaczam również historie pacjentów oraz przykłady z własnego życia, co pozwala zobrazować przedstawiany problem.

Jeżeli przeczytałeś cały artykuł, powiedz nam co o nim myślisz wypełniając ankietę!

Skip to content